A+ A A-

vrijdag 9 juni 2017 - 11:15|Maarten Driessen

OMMEL - Ze hebben er alles aan gedaan, maar de strijd is gestreden. De dorpsraad Ommel kon niet voorkomen dat er een vergunning wordt afgegeven voor 500 arbeidsmigranten op recreatiepark Prinsenmeer. Tegen de wil van het dorp in. “Dit is niet de beste oplossing. Niet voor Ommel, en niet voor de arbeidsmigranten zelf.”

Officieel moet het Astense college van B en W nog een definitief besluit nemen, maar binnenskamers is de keuze al lang en breed gemaakt. Het aantal arbeidsmigranten op recreatiepark Prinsenmeer wordt ruimschoots verdubbeld tot 500 in totaal. Nu ligt er nog een vergunning voor 216 buitenlandse werknemers, maar in de praktijk zouden er volgens burgemeester Vos zelfs al meer dan 500 verblijven. Vos bevestigt daarmee de vermoedens die al langer in Ommel bestaan. “Nadat het onderwerp in de krant kwam merkten we pas hoe zeer het hier leeft. Mensen merkten dat het in de afgelopen jaren steeds drukker werd. We hoorden van ouders dat hun kinderen niet meer langs de achterzijde mogen fietsen, omdat het daar niet veilig voelt”, zegt Toon van den Heuvel, bestuurslid van de dorpsraad. Geen kwaad woord over arbeidsmigranten, maar 500 is gewoon teveel, vindt men in Ommel. Volgens Van den Heuvel is zo’n grote groep mensen samen achter een hek weggestopt vragen om problemen. “Mensen ervaren een dreigende sfeer. Ze zien hier de politie of ambulance regelmatig voorbijkomen richting de achterzijde van het park en denken: er is weer wat loos.” Daarnaast zorgen wandelende en fietsende arbeidsmigranten volgens Van den Heuvel voor gevaarlijke verkeerssituaties. Zeker in de wintermaanden, als het eerder donker is. Want verlichting is er nauwelijks. De problematiek speelt zich volgens hem dan ook vooral in de avonden en in het weekend af.

'We gaan zeker geen hetze voeren, maar misstanden houden we in de gaten'

Onaangename verrassing Prinsenmeer deed eerder een aanvraag om 384 werkers te mogen huisvesten. Een aantal waarmee de dorpsraad had kunnen leven. Het kwam daarom als een onaangename verrassing toen het college besloot er nog een schepje bovenop te doen. “Vos zegt: ‘Er zitten er al 500, dus jullie zijn er al aan gewend.’ Een goed argument is telkens uitgebleven.” Tijdens een commissievergadering liet de dorpsraad daarom het Ommelse geluid horen. ‘Een voorbeeld van falend uitvoerings- en handhavingsbeleid’, was Van den Heuvel kritisch. Vos reageerde als door een wesp gestoken, zeker toen ook de commissie hem er flink van langs gaf. Die verhitte discussie was voor het college geen aanleiding om iets aan de aantallen te veranderen. Enkel werd de termijn van de vergunning teruggebracht van tien naar drie jaar. Komt het Prinsenmeer alle gemaakte afspraken na, dan krijgt het vervolgens een nieuwe vergunning.

De dorpsraad voelt zich in deze niet gehoord. Na het besluit van het college ging Vos nog een keer met het bestuur om tafel. “We gingen ervan uit dat we nog wat te zeggen hadden, maar dat was niet het geval. We kregen enkel te horen wat er was besloten, en waarom. Al hebben we nog steeds geen goede reden gehoord.” Ook Jan Aarts, voorzitter van de dorpsraad, was verrast door de keuze van het college. “Op basis van de kritiek vanuit het dorp en de commissie kon Vos volgens mij maar één conclusie trekken. Toch is dat niet wat er is gebeurd. Waarvoor dient zo’n commissie dan?”

Vaag proces Er rest de dorpsraad niets anders dan deze nederlaag te slikken. Aarts noemt de gang van zaken een ‘vaag proces’, maar wil niet spreken van een vertrouwensbreuk. “Je hoeft het niet altijd eens te zijn. We zijn professioneel genoeg om zaken te scheiden. We hebben elkaar nog veel te hard nodig.” Daarnaast blijft de dorpsraad hameren op de verkeersveiligheid. Van den Heuvel: “We moeten de komende jaren heel erg gaan opletten. We gaan zeker geen hetze voeren, maar misstanden houden we in de gaten.”